توجیهات یک همشهری

ما مجبور می شویم علی رغم میل مان به رفتارهایی تن بدهیم که به ما تحمیل می شود . با وجودی که در زندگی شخصی انتخاب های دیگری داریم و تا جایی که می توانیم از آلودگی به ریا پرهیز می کنیم اما برای اجتناب از انزوا و طرد شدن در محیط کار ، ناگزیر از تسلیم شدنیم . همه ی تلاش و تکاپوی ما دستخوش سلیقه های آمرانه ی اصحاب قدرت است . همان کسانی که چون به زیر کشیده می شوند ، لوای اعتراض فراز می کنند و از همه ی محرومیت کشیده ها مدعی ترند . ترویج کاهلی و بطالت به رسواترین شکل در جریان است و دوام تعهدات به ساعتی هم نمی کشید . بازار بحث و گپ و صدور فتوا گرم است و درست و غلط ،  از اصابت گمان بد در امان نیستند . انرژیی که  در سرزمین آرزوها صرف مکاشفات جهان و جامعه می شود در این دیار درصدد جان از مهلکه های بی وقفه بدر بردن است . مهلکه هایی که ارزش به بهانه ی آن ها مردن را ندارند اما دست از سرمان برنمی دارند . تشخیص های فردی ، فرصت درکنار هم بودن را از ما می گیرد و هر کدام دشنه ی تلخی در کام دیگری ، شده ایم . هم ازین روی غاصبان آتش به خرمنمان زده اند و گرد آن پای می کوبند . جدا ، جدا ، حسرت به دل و پرمدعا ، نقشی برای برهم زدن این دور ناروا بر عهده نمی گیریم و میان سایه و آفتاب ، همه ی روزها را شب می کنیم .