"یک گام به پیش ، دو گام به پس"

تشخیص نو یا کهنه بودن بستگی به دامنه ی اطلاعاتی دارد که مبانی تشخیص را به وجود می آورند . دعوی چنین تشخیصی ، دل شیر می خواهد . چرا که تفاوت ها از اجزاء نامریی آغاز می شوند و تنها با ممارست بسیار زیاد امکان شناسایی آن ها در همان ابتدای شکل گیری وجود دارد . در حالی که مثل تعداد کروموزوم ها تعیین کننده ی انواعند . حرفی که شنونده پیدا نمی کند نقبی به نوشتن می گشاید و از فرصت یک طرفه ای که در این شیوه برایش مهیا می شود حتی برای پرگویی ، استفاده می کند . اما بالاخره دیر یا زود چشم به راه مخاطب است و طمع دارد خوانده شود . شیوع ، شاخصی برای اندازه گیری وجاهت است و تولیدی که با استقبال رو به رو نشود ، محکوم به تعطیلی ست . شاید بسیاری از مفاخر پس از گذشت دوران ها و طی عملیات حفاری ، به عرصه بازآورده شوند و حقیقت شان معلوم شود . به همین احتمال ساده که تقریب اتفاق ش کم نبوده است باید با احتیاط دست به تفکیک نو از کهنه زد و ثابت نمود نفس نو بودن می تواند زیباشناسانه هم باشد .