....

کارکرد تمامیت خواهی ؛ حذف هویت های مستقل است . اگر قائل به تکثر در حوزه های انسانی هستیم ، در هر موقعیت به محض مشاهده چنین کارکردی ، باید به مثابه علائم عارضه نسبت به آن حساسیت نشان داد و در صدد بهبود اوضاع برآمد . پیش فرض ها را کنار گذاشت و این آمادگی را پیدا کرد که تمامیت خواهی موکول به مقام خاص و منحصر به بافت و قشر بخصوصی نیست  . بسیار اتفاق می افتد که خلقمان از تفاوت در رنگ و لحن و آراء دیگران تنگ می شود و همزیستی با آن ها را برنمی تابیم . بسیار پیش آمده که میزان تشخیص درست و غلط ؛ منافع شخصی مان بوده است . تغییر را به دلیل برهم خوردن معادلات سودمند نمی پذیریم و با تکیه بر بضاعت اطلاعاتی اندک ، قضاوت در مورد همه چیز را به عهده می گیریم . استمرار تمامیت خواهی ، بستگی تام به میزان تفوق و استقبال از سبک زندگی یاد شده نزد اهالی یک کشور دارد . علی رغم التزام زبانی بسیاری از ما به اصول و مبانی همزیستی مسالمت آمیز اگر در دامنه ارتباطات و فعالیت هایمان ، کسی اجازه ندارد روی حرف ما حرف بزند ، ملاک همین کرد و کارمان است و شاید لازم است مسوولیت استمرار وضع موجود را علاوه بر حاکمان ، ما نیز به عهده بگیریم ...